ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ… ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΒΗΜagazino
Ο Ούγγρος που δεν θέλει τους ξένους
Μισοκοιμισμένη με το πρώτο πρωινό τρένο από τις Βρυξέλλες για το Παρίσι , εκπροσωπώ τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Άνοιξη 2016. Ο Σαρκοζί φουριόζος, χαιρετώντας με ξαναθυμήθηκε πως …κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη. «Θέλουμε αρμοδιότητες στα εθνικά κράτη , θέλουμε πίσω τη δυνατότητα μας να αποφασίζουμε» μας είπε μεταξύ άλλων… «καλώς την ατζέντα της Λε Πεν» σκέφτηκα. Μέχρι να το… χωνέψω άρχισε ο γύρος του τραπεζιού: οι δουλειές, το προσφυγικό , τα άσχημα οικονομικά… Ο Ούγγρος σηκώθηκε όρθιος και με ιερή αγανάκτηση επιτέθηκε στην Ελλάδα: «Οι Έλληνες έχουν πλουτίσει από το προσφυγικό. Πήγα στη Λέσβο τα ξενοδοχεία είναι γεμάτα. Τόσες εκατοντάδες εκατομμύρια… τι άλλο θέλουν;” Περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου. Εξήγησα την ευθύνη που αναλάβαμε, τα χρήματα που διαχειρίζονται ΜΚΟ ,την ανάγκη για προσωπικό και τεχνική βοήθεια , για διαχωρισμό των παράτυπων μεταναστών από τους πρόσφυγες. Δεν έπεισα…
Ο Γιούνκερ και ο φούρναρης από την Κω
«Ευρώπη δεν είναι να σπρώχνεις πίσω τις βάρκες… Ευρώπη είναι ο φούρναρης από την Κω που μοιράζει ψωμί στους πρόσφυγες”. Φθινόπωρο του 2015 και ο Γιούνκερ μας παρουσίασε στο Ευρωκοινοβούλιο το state of the Union. Ανέβηκα στο γραφείο. Μήπως να βρούμε το φούρναρη; Η Σοφία ,από το γραφείο στην Αθήνα ,μου λέει «δύσκολα ,μεγάλος άνθρωπος» Τελικά τον βρήκαμε. Μάθαμε και γιατί μοίραζε τα ψωμιά του. Έφυγε μικρός μετανάστης στην Αυστραλία χωρίς να ξέρει λέξη αγγλικά. Μερικές εβδομάδες αργότερα στις Βρυξέλλες τιμήθηκε με το βραβείο του Ευρωπαίου πολίτη. Δεν ήταν εκεί να το παραλάβει. Το παρέλαβα εκ μέρους του. Ανέβηκα και τηλεφώνησα στο σπίτι του στην Κω: « ο παππούς κοιμάται… ξυπνάει νωρίς για το φούρνο…” μου απάντησε ευγενικά η εγγονή του
Τα δισεκατομμύρια του σχεδίου Γιουνκερ
Σκυμμένη στα χαρτιά σχεδόν αιφνιδιάστηκα. Μπροστά στο έδρανο ο Γίρκι Κατάινεν «Θα είσαι τη Δευτέρα στην Αθήνα; Ανακοινώνω την πρώτη επιχείρηση που παίρνει χρήματα από το EFSI ,από το σχέδιο Γιούνκερ» Στην Αίγλη ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν χειροκροτήθηκε παρατεταμένα. Άνοιξη του 2016.Μοιραστηκαμε τον ενθουσιασμό μιας ωραίας αρχής για την Ελλάδα. Ένα χρόνο μετά ,η Ελλάδα με τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί μπορεί να μοχλεύσει περίπου δυο δις από το σχέδιο Γιούνκερ .Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια ανακατασκευάζονται με αυτή τη χρηματοδότηση όπως και αιολικά πάρκα. Όμως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν έως τώρα χρηματοδοτηθεί από το EFSI μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η αδυναμία του τραπεζικού συστήματος και η αβεβαιότητα που μας τυλίγει ,σβήνουν μέρα με τη μέρα τον ενθουσιασμό της πρώτης ανακοίνωσης…
Ο Νίκος και οι αναπάντεχοι σύμμαχοι
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έβαλε την πρώτη υπογραφή. Η δεύτερη ηταν δική μου. Τροπολογία 149. Φεβρουάριος του 2017. Ζητούσαμε να συμπεριληφθεί η Ελλάδα στο Ταμείο Εκσυγχρονισμού Εμπορίας Εναέριων Ρύπων , δηλαδή να χρηματοδοτηθεί ώστε να αντικαταστήσει σταδιακά τις ρυπογόνες λιγνιτικές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες μετά το 2021.Αλλιως θα πρέπει να κλείσουν… Η τροπολογία χρειαζόταν 39 υπογραφές Ευρωβουλευτών για να κατατεθεί στην Ολομέλεια. Μάζεψα 22 από ξένους συναδέλφους μου του ΕΛΚ. Με το Νίκο …συνωμοτήσαμε και πείσαμε τα ευρωπαϊκά κόμματα μας , EPP και S&D ,να δώσουν θετική ψήφο στην Ολομέλεια. Λίγο πριν την ψηφοφορία ο Τζεφρι Μπουζεκ, πρώην πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ήρθε στο έδρανο για να μου ψιθυρίσει πως ,παρά το γεγονός οτι θίγονται τα στενά πολωνικά συμφέροντα, ορισμένοι Πολωνοί συνάδελφοι θα πουν “ναι” στην τροπολογία. “Ναι” είπε και η διπλανή μου από την Τσεχία και ας λάμβανε απειλητικά μειλ. «Αλληλεγγύη για να κρατήσουμε τις δουλειές» ,είπα, ευχαριστώντας τους αναπάντεχους συμμάχους…
Ο Σκωτσέζος που μας ενώνει
Η συζήτηση για το Brexit ήταν …συννεφιασμένη ,δυο μέρες μετά το δημοψήφισμα το καλοκαίρι του 2016. Δεν είχα προσέξει έως εκείνη την ημέρα τον Αλιν Σμιθ ευρωβουλευτή από τη Σκωτία. Έως που πηρέ το λόγο : «Συνάδελφοι, υπάρχουν πολλά πράγματα να διαπραγματευτούμε. Θα χρειαστεί ψυχραιμία και θέληση. Και σας παρακαλώ, να θυμάστε αυτό: η Σκωτία δεν έκανε τίποτα που να σας απογοήτευσε. Σας παρακαλώ, σας ικετεύω, μην εγκαταλείψετε τη Σκωτία τώρα».
Σηκωθήκαμε όρθιοι για να τον χειροκροτήσουμε χριστιανοδημοκρατες, σοσιαλιστές , φιλελεύθεροι. Ξαφνικά σχηματίστηκε μέσα στο ημικύκλιο το ευρωπαϊκό κέντρο. Όλα όσα μας κρατάνε μαζί ήταν εκεί.