Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή να με προσκαλέσετε σήμερα εδώ στην εκδήλωση στο πλαίσιο της εκδήλωσης του Παγκόσμιου οργανισμού επιχειρηματιών- επαγγελματιών Γυναικών Θεσσαλονίκης. Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά για εμένα να βρίσκομαι μαζί σας και να σας μιλήσω σήμερα για το ρόλο της δια βίου εκπαίδευσης για την προώθηση των γυναικών στην ηγεσία της επιχειρηματικότητας, και όχι μόνο.

Θα ήθελα όμως να μου επιτρέψετε να συστηθώ πρώτα. Ονομάζομαι Μαρία Σπυράκη, είμαι μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 2014, εκλεγμένη με τη Νέα Δημοκρατία και βγήκα πρώτη σε σταυρούς στο κόμμα μου. Πριν ξεκινήσω την πολιτική μου σταδιοδρομία, εργαζόμουν 22 συνεχή χρόνια στον ιδιωτικό τομέα ως δημοσιογράφος τόσο στην τηλεόραση όσο και στον Τύπο. Είμαι παντρεμένη και έχω δύο παιδιά. Θεωρώ πως ό,τι έχω καταφέρει το έχω πετύχει μέσα από σκληρή δουλειά αλλά κυρίως γιατί είχα πάντα την επιθυμία να εξελίσσομαι και να γίνομαι καλύτερη παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Μετά λοιπόν από τις συστάσεις, θα έρθω στην ουσία της σημερινής μου παρέμβασης η οποία εμπεριέχεται στην τελευταία μου πρόταση. Πως δηλαδή εμείς οι γυναίκες θα μπορούμε να εξελισσόμαστε απρόσκοπτα και να γινόμαστε καλύτερες, πρώτα από όλα για τους ίδιους μας τους εαυτούς, και μετά για την υπόλοιπη κοινωνία.

Θα ξεκινήσω λοιπόν από τα δυσάρεστα. Σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η οποία συζητείται τώρα,  σχετικά με την οικονομική ενδυνάμωση των γυναικών στον ιδιωτικό αλλά και το δημόσιο τομέα, οι γυναίκες υποαπασχολούμαστε σε σχέση με τους άνδρες στο σύνολο της αγοράς εργασίας. Ειδικότερα, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η γυναικεία απασχόληση υπολείπεται κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες έναντι της ανδρικής ενώ σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουλίου του 2017, η ανεργία στις γυναίκες ανήλθε σε 25,3% έναντι σε 17,5% ενώ σε ό,τι αφορά τη νεανική ανεργία το συνολικό ποσοστό του 43,30% που μαστίζει τη χώρα μας πλήττει κυρίως νέες γυναίκες. Και τα δυσάρεστα δεν σταματούν εδώ, στοιχεία της Eurostat καταδεικνύουν ότι στην ΕΕ το 31.5% των εργαζομένων γυναικών είναι μερικώς απασχολούμενες σε αντίθεση με το μόλις 8.2% των ανδρών, ενώ σε ό,τι αφορά την πλήρη απασχόληση, οι διαφορά ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες είναι της τάξης του 25,5% με την πλήρη απασχόληση των ανδρών να φτάνει το 71.2% ενώ σε ό,τι αφορά τις γυναίκες το ποσοστό αυτό είναι χαμηλότερο του 50%. Ένα ακόμα στατιστικό που θέλω να θέσω υπόψη σας σχετικά με την απασχόληση και το οποίο προκύπτει από την εν λόγω έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι το εξής: Σύμφωνα με στοιχεία του 2015, το μέσο ποσοστό απασχόλησης για γυναίκες-μητέρες με ένα παιδί κάτω από την ηλικία των έξι ετών, ήταν σχεδόν 9% χαμηλότερο από αυτό που αφορά γυναίκες χωρίς μικρά παιδιά, μάλιστα, σε κάποια κράτη μέλη η παραπάνω απόκλιση φτάνει έως και το 30%.

Συμπέρασμα; Υπάρχει ξεκάθαρη υστέρηση των γυναικών σε σχέση με τους άνδρες και μάλιστα η ανισότητα αυτή επιβαρύνεται από το γεγονός ότι οι γυναίκες εκτός του ότι είμαστε από τη φύση επιφορτισμένες με την γέννηση ενός παιδιού, επιβαρυνόμαστε τις περισσότερες, αν όχι όλες, φορές δυσανάλογα σε σχέση με τους άνδρες σχετικά με τη φροντίδα τους. Και μάλιστα για να είμαι και ορθολογική μερικές φορές αυτό έχει βάση στο γεγονός ότι δυστυχώς οι γυναίκες πληρωνόμαστε λιγότερο από ότι οι άντρες για την ίδια ακριβώς δουλειά. Άρα δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να είμαστε ορθολογικοί βασιζόμενοι σε μία κατάφορη αδικία, σωστά;

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, και ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος.Πως μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση;

Οι πολιτικές πρωτοβουλίες υπάρχουν.

Όπως σας είπα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προωθεί έκθεση για την οικονομική ενδυνάμωση των γυναικών, η Κομισιόν έχει εκδώσει τόσο το Gender Action Plan 2016-2020 όσο και άλλες πρωτοβουλίες για την ισότητα των φύλων, ο ΟΗΕ έχει ορίσει την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών και των κοριτσιών ως έναν από τους 17 στρατηγικούς αναπτυξιακούς στόχους του.

Δεδομένων των αντιξοοτήτων αλλά και του πολιτικού πλαισίου θέλω να σας πω πως εγώ τα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής.

Όχι για να περιαυτολογήσω, αλλά για να μοιραστώ μαζί σας τον τρόπο που εγώ ξέρω ότι σίγουρα δουλεύει. Ο τρόπος αυτός είναι απλά η ατομική θέληση και η επιμονή για να γίνομαι εγώ καλύτερη με κάθε ευκαιρία που μπορώ να διεκδικήσω.

Τι σημαίνει αυτό; Σπούδασα Χημικός, ωστόσο στην πορεία επέλεξα να αλλάξω πορεία, δεν με όρισε το πτυχίο που είχα πάρει.

Διάλεξα έναν άλλο δρόμο.Στην πορεία πήρα όσες ευκαιρίες μπορούσα για να εξελιχθώ. Έκανα σεμινάρια δημοσιογραφίας και διαχείρισης κρίσεων, πήγα σε πάρα πολλές αποστολές στο εξωτερικό και δούλεψα ατελείωτες ώρες .

Όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την πολιτική ο κύριος λόγος για τον οποίο το έκανα ήταν γιατί μέσα από αυτό τον ρόλο είδα άλλη μία ευκαιρία να εξελιχθώ και να γίνω καλύτερη.

Και θα σας πω και κάτι και σας παρακαλώ μην το παρεξηγήσετε. Όταν ξεκίνησα την προεκλογική μου εκστρατεία κανείς δεν πίστευε ότι θα ερχόμουν πρώτη στο κόμμα μου σε σταυρούς πανελλαδικά. Κι όμως το κατάφερα. Τρία χρόνια μετά θεωρώ ότι έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα και έχω εξελιχθεί.

Συγκυριακά, σήμερα είναι η ημέρα που αναλαμβάνω επίσημα το ρόλο του εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας διατηρώντας παράλληλα τη δραστηριότητά μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η πρόκληση του να ανταποκριθώ στο ρόλο με τον οποίο με τίμησε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης είναι τεράστια αλλά και η πίστη στις δυνατότητες μου με έκαναν να αποδεχθώ και να προχωρήσω μπροστά.

Σαν συμπέρασμα λοιπόν μπορώ να σας πω ότι εμείς οι γυναίκες οφείλουμε να αξιοποιήσουμε την φυσική ανθεκτικότητά μας, εν συγκρίσει με τους άντρες, προκειμένου να τολμήσουμε περισσότερο και να αντιπαρέλθουμε τις αντιξοότητες.

Οι κίνδυνοι και οι απειλές είναι ορατές και ξεκινούν από την ανισότητα και την αδικία σε ό,τι αφορά την απασχόληση, μέχρι και την κατάχρηση και την παρενόχληση στον επαγγελματικό χώρο, η οποία όπως φαίνεται από τις τελευταίες ειδήσεις μπορεί να υπάρχει για χρόνια και να αφήνει κακούς ανθρώπους να δρουν ανενόχλητοι οι οποίοι απαξιώνουν και εκμεταλλεύονται τις γυναίκες.

Σε ποια πεδία θα μπορούσαμε όμως να εστιάσουμε; Θεωρώ ότι πρέπει να αποτινάξουμε τελείως τα στερεότυπα των γυναικείων επαγγελμάτων, τα οποία έχουν de facto χαμηλές πιθανότητες εξέλιξης αλλά και χαμηλές απολαβές.

Να δώσουμε έμφαση σε σπουδές στις θετικές επιστήμες και στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών στις οποίες οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται.

Ειδικά σε ό,τι αφορά την πληροφορική, είναι θεωρώ μία κατεύθυνση η οποία μπορεί να ενδυναμώσει όχι μόνο τις νέες γυναίκες οι οποίες επιλέγουν να τη σπουδάσουν σε νεαρή ηλικία, αλλά είναι κάτι το οποίο μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης για την εξέλιξη των γυναικών τόσο σε νέες καριέρες, όσο και στην προοπτική να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση.

Οι αριθμοί λένε, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των φύλων, ότι η βελτίωση των παραπάνω θα επιφέρει έως και 10.5 εκ. δουλειές, όσος δηλαδή περίπου ο πληθυσμός της Ελλάδος, έως το 2050. Επιπλέον, η απασχόληση στην ΕΕ θα φτάσει σχεδόν το 80% ενώ το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα αυξηθεί από 6.1% έως και 9.6% στα Κράτη Μέλη έως το 2050.

Εγώ σήμερα σας λέω, τολμήστε το, αξίζει.